Z Wrocławia do Pragi – niezwykła wyprawa klas 3 d, 3 c i 3 f

Klasa 3 d wyruszyła wraz z klasami 3 c i 3 f na wycieczkę szkolną do stolicy Dolnego Śląska – Wrocławia. Już na początku naszej podróży uwagę zwróciły krasnale, które były wszędzie. Każdy z nich był wyjątkowy i zajmował się czymś innym, dodając miastu niepowtarzalnego charakteru. Podczas pobytu każdemu polecam spróbować precli od „Pana Precla”. Zmieniło to moje przekonanie, że precle są podawane tylko z sezamem lub makiem. Ruszyliśmy na Rynek Główny, gdzie znajduje się ratusz w stylu gotyckim, który z całą pewnością jest jednym z najpiękniejszych zabytków Wrocławia. Podczas spaceru zobaczyliśmy replikę pręgierza, pomnik znanego wszystkim Aleksandra Fredry, a także kwiatowy Rynek Solny, gdzie kiedyś handlowano m.in. solą i rybami. Poznaliśmy także historię kamienic Jasia i Małgosi, po czym ruszyliśmy na wyspę Ostrów Tumski. Wrocław jest zwany również „Wenecją Północy” ze względu na 21 wysp i aż 100 mostów. Godnym uwagi była Archikatedra św. Jana Chrzciciela, nie tylko ze względu na jej urok, ale także historię. Była bowiem niszczona wiele razy – podczas Potopu Szwedzkiego, wielkiego pożaru w 1759 roku oraz ostatni raz podczas II wojny światowej. Następnie przeszliśmy przez Most Tumski, który zapewnił nam piękny widok na miasto.

 

Następnego dnia wyruszyliśmy prosto do stolicy Czech – Pragi. Nasze zwiedzanie zaczęło się od Hradczanów, gdzie zobaczyliśmy Zamek Praski, który jest największym zamkiem na świecie. Już z daleka moją uwagę zwróciła Katedra św. Wita. Osobiście uważam, że to był najpiękniejszy zabytek, jaki zobaczyliśmy. Nawiązuje do średniowiecznego gotyku i późniejszego neogotyku. Nasza wyprawa kontynuowana była na Most Karola z XIV wieku, gdzie znajdują się figury świętych. Według przesądów dotknięcie tablicy pod figurą św. Jana Nepomucena przynosi szczęście. Oczywiście ja i moje przyjaciółki musiałyśmy dotknąć tej figury, żeby mieć pewność zdania matury. Na Rynku Staromiejskim turystyczne budowle służyły także jako restauracje lub kawiarnie, idealne, aby odpocząć po długim spacerze.

 

Ostatnim punktem naszej wycieczki było Skalne Miasto, nazwane tak po raz pierwszy przez Johanna Goethego. Pełno tam niesamowitych widoków, które są odwiedzane już od XVIII wieku. Wśród głazów można było doszukiwać się kształtów przypominających różne zwierzęta. Sądzę, że ważne jest to, jak natura, którą widzimy na co dzień, potrafi nadal nas zachwycać swoim pięknem. Oprócz gór i lasów były tam także piękne jeziora i wodospady, które naprawdę warto było podziwiać. Przeżyliśmy również udany rejs, podczas którego, na szczęście, nikt się nie utopił. Naprawdę polecam to miejsce każdemu miłośnikowi gór, ale nie tylko – bo można spokojnie, w swoim tempie, przebyć różne trasy i dobrze się bawić.

 

Autorka tekstu: Weronika Stopa